ALLAH ISLAH ETSİN!

Gözü gönlü tok olmak.
Aç gözlü olmamak.
Bende var, başkasında da olsun diyebilmek.
İnanın çok farklı bir duygu ve aynı zamanda erdem sahibi bir insan olabilmektir bence.
Allah rızası için birini sevindirmek.
Bir öğrenciyi mutlu edebilmek.
Sıkıntısı olan birinin sıkıntısına “onu size gönderenin hatırına” çare olabilmek.
Aslında normal insanda olması gereken özellikler bunlar.
Şöyle bir bakıyorum etrafıma..
Nerde böyle insanlar!
Herkes de bir para hırsı!
Üç kuruş için üç yüz takla atarak mübarek!
Birde yemeyi becerebilse.
Gözüne perde inmiş dinine yandığımın!
Neyse yaaa.
Biz mi değiştireceğiz sanki bu tipleri!
Doğan Süslü üstadın dediği gibi; ALLAH ISLAH ETSİN bunları!
Peki ya seçilmişler?
Evet, bir de seçilmişler var.
Vatandaşın kendi elleriyle koltuğa getirdiği.
Daha kibar bir dille; görev tevdi edilenler.
Seçilmişlerin görev ve sorumlulukları ağır olur.
Tavır ve hareketleri büyük önem arz eder. Kibir ve gururdan uzak durmaları gerekir. Devletin ağırlığını her koşulda hissetirmeleri lazım.
Devlete ait olan toplu iğnenin bile onların yanında önem ve hassasiyeti büyüktür.
Seçilmişler, özellikle seçenlerin arasında gezerken çok dikkat etmeli.
Halk her zaman kendi dilinin ve gönlünün derinliklerine inenleri sever.
Kimi seçilmişler 5-6 dönem aynı görevde ömürlerini eskitiyor. Bunlar boşuna olmuyor.
Seçilmişlerin işleri kolay değil.
Allah’ım yardımcıları olsun.
Seçenle gönül bağı kuran seçilen fazla yorulmaz!
Seçen sevdiği seçileni kolay kolay da bırakmaz.
Rabbim seçenin de , seçilenin de yardımcısı olsun.
Herşey herkesin gönlüne göre olsun.