NE OLDU DA İŞ İNSANLARININ İFTAR SOFRALARI BU RAMAZAN’DA YOK OLDU?..

Evet, birşeyler olduğu kesin.
Yoksa İskenderun’da her Ramazan ayında şehrin birçok mahallesinde iftar çadırları kuran iş insanlarımız, bu yıl neden acaba bu durumu es geçtiler?
Belki ekonomik kriz, belki de gıda fiyatlarının katlamasından olabilir.
Ama her ne olursa olsun, Türkiye’de bile söz sahibi iş insanlarımızın sayısı bir hayli fazla degilmiydi bizim?
İlk 500’e gireninden, ihracatta şampiyonlukları bulunan bizim öz değerlerimiz değil miydi?
Çorum’lu iş insanları mıydı yoksa onlar?
Burda kazanıp, başka yerlere götürmelerine alışmıştıkta, ama şu mübarek ayda zaten mağduriyetin dibini gören kendi insanlarına bir iftar çadırını bile çok görmelerini inanın içime sindiremiyorum.
Gerçekten de henüz deprem felaketinin izleri silinmiş değil.
Devlet zaten yardımların çoğunu kesmiş vaziyette.
Konteyner kentlerde insanlar kendi yağlarıyla kavrulmaya çalışıyorlar.
Oysa ki mağdur vatandaşların iş insanlarından beklentileri özellikle bu dönemde çok daha büyüktü.
Bu Ramazan ayında da daha fazla kenetlenip birlik olunması gerekirken, herkesin kendi köşesine çekilmesi bence hiç şık olmadı.
Allah büyük.
Ne demiş Nesimi;
‘RIZKI VEREN HÜDADIR KULA MİNNET EYLEMEM’
Bugünlerde geçecek elbet.
Biz yine o eski güzel günlerimize döneceğiz inşallah.
Bu dünya kimseye kalmaz.
90 saniyede neler yaşadık hepimizin malumu.
Cenabı Allah böyle felaketlerin yaşandığı anlarda şüphesiz ki zengin fakir ayrımı gözetmiyor. Ancak, felaket sonrası paylaşmasını bilmeyen varlıklı insanlardanda soracağı şeyler vardır elbet.
Dünya malını kim götürmüş ki, bir iftar sofrasını kendi mağdur insanına çok görenler götürsün.
Altı üstü 2 metre beyaz kumaş.
Oda nasip olursa…